Wystawa "Kompilacje" wpisuje się w ideę artystycznych spotkań poprzez zestawianie ze sobą twórców i ukazywanie ich indywidualnych postaw i charakterów, by tworzyć jednocześnie wielobarwny, mozaikowy obraz artystycznych działań. Żadne medium, żadna taktyka nie jest tu bardziej uprawniona. Choć w wystawie tej biorą udział w większości artyści wywodzący swoja sztukę z dziedziny rzeźby i działań przestrzennych, idea "Kompilacji" wchodzi w skład projektu zawierającego w sobie dużo szersze spektrum artystycznych działań. Liczymy na to, iż z roku na rok "Tygiel kultury" rozszerzać się będzie o coraz to nowe, obszary twórczego dialogu.

Światosław Karwat, Tarnów, 2008

---

Lena Hensel urodziła się w Berlinie w roku 1980. W latach 2001-2002 odbywała praktyki w pracowni rzeźbiarskiej Rainera Festa w Glashuette/polnocny Niemcy. 2002 rozpoczęła studia na Akademia Sztuk Pięknych w Norymberdze na wydziale rzeźby w pracow­ni Prof. Hoepfnera. W roku 2004 odbyła roczne stypendjum Erasmus na ASP w Krakowie. W roku tym, otrzymała również dyplom z ASP w Norym­berdze, a w roku 2007 dyplom na ASP w Krakowie. Od roku 2007 Lena Hensel żyje i pracuje w Krakowie.

Przedmioty, które przedstawiam na tej wystawie są częścią nowego cyklu, nazwanego przeze mnie rodziną roślin rzecznych. Formy i tematy są kombinacją impresji przyrody i jej wariacji, literatury i wolnych assocjacji. Rysunki z kolei, są dla mnie poligonem, testuję i zestawiam istniejące rzeźby z tymi, które są w fazie tworzenia. Odpowiadają na liczne pytania: Jak zachowuje się indywidualna forma z podobnymi jej przedmiotami, a jak z różnymi? Jak wpływają na przestrzeń? Kiedy zaczynają istnieć jako indywidualna istota ze swoim własnym kontekstem? Rośliny rzeczne tworzą swoją baśń, w której mała królowa panuje, dziewice śpiewają, jedna uwodzi bez przerwy, a niektóre pozostają w stanie spoczynku.

Lena Hensel, Kraków, 2008

Światosław Karwat urodził się w 1964 r. w Tuchowie. W latach 1986-1992 studia na Akademii Sztuk Pięk­nych im. Jana Matejki w Krakowie. Dyplom na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Mariana Koniecznego w 1992 r. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1992 r. Od 2006 r. pełni funkcję Przewodniczącego Tarnowskie­go Oddziału ZPAP Okręg Krakowski. Mieszka i tworzy w Tarnowie. Od ukończenia studiów we współpracy z art. rzeźb. Bogdanem Ligeza-Drwal tworzy wiele realizacji sakralnych w tym pomniki Jana Pawła II - Na Groniu im. Jana Pawła II - 2001 r., Dąbrowie Tarnowskiej - 2005 r., Kamieńcu Podolskim na Ukrainie - 2007 r. Jest autorem interdyscyplinarnego projektu Tygiel Kultury, którego pierwsza edycja miała miejsce w 2007 r.

"Dzień bez prowokacji jest dniem straconym", resztę sobie dopisz - powiedział mój przyjaciel Stanisław Stach, który wie o mnie więcej niż ja sam. Poprzez swoją twórczość odnoszę się do rzeczywistości. Staram się kontestując ją, kontemplować i odwrotnie. Dążę do wywoływania zmian w otaczającej mnie materii, odrzucam stagnację, szukam napięć. Urzeka mnie dynamika życia, energia zaklęta w materii - również tej spirytualnej.

Światosław Karwat, Kraków, 2008

Janusz Janczy urodził w 1974 w Tarnowie. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował rzeźbę w pracowni Prof. Stefana Borzęckiego. W 1999 dyplom w pracowni Prof. Jerzego Nowakowskiego. W 2000 r. otrzymał stypendium DAAD a w 2002 Shakespeare - Stypendium na studia w pracowni rzeźby Tima Scotta na AdBK w Norymberdze w Niemczech. Otrzymał nagrodę za rzeźbę Gustaw-Weidanz-Preis fuer Plastik 2002 w Halle. Prowadzi aktywność twórczą na polu rzeźby i malarstwa. Prezentował swoje prace na wysta­wach indywidualnych, prezentacjach dwóch artystów oraz licznych wystawach grupowych. Od roku 2006 uczestni­czy w Stacjonarnych Studiach Doktoranckich pod opieką Prof. Józefa Murzyna na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Prace prezentowane na tej wystawie pochodz ą z dwóch cyklów: "Rozmyślania o 'wolnej architekturze'" (Trzy gracje) oraz "Rzeczywistość niedostępna" (Miasto, Miasto II). "Trzy gracje" związane są z problemem pasaży i relacji pomiędzy rzeźbą a architekturą, rzeźby "Miasto", "Miasto II" przypominają o prostej prawdzie, że jeśli coś jest poza zasięgiem naszego doświadczenia i postrzegania nie zawsze oznacza, iż jest nierealne.

W rzeźbie interesuje mnie jej zdolność do wyrażania abstrak­cyjnych uczuć emocji i sił. Po latach doświadczeń z ludzkim ciałem jako inspiracją dla rzeźby, doskonałym przykładem dynamiki i plastyczności, zajmuję się obecnie wartościami związanymi z rozpoznaniem formalnych zasad i charakterystyki tak zwanego "języka rzeźby", a także interesują mnie możliwe napięcia pomiędzy rzeźbą kreowaną w sposób bardzo pierwotny, esencjonalny a umysłowością współczesnego widza.

Janusz Janczy, Tarnów, 2008

Stella Zadros-Twardowska urodziła się w 1972 r. w Zamościu. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu i Szkołę Sztuk Pięknych w Nowej Rudzie. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby pod kierunkiem Prof. Mariana Koniecznego w latach 1999-2000. W roku 2001 otrzymała Dyplom z wyróżnieniem pod kierunkiem Prof. Bogusza Salwińskiego. Dyplom ukończenia Studium Pedagogicznego na ASP Kraków w roku 2002. Od 2007 r. Członek ZPAP Kraków; Prace w zbiorach w kraju i za granicą min.: w Japonii, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Norwegii, Hiszpanii, Francji itd. Twórczość w dziedzinie rzeźby i rysunku. Zajmuje się również ceramiką artystyczną.

Moje poszukiwania formalne, jeśli miałabym je określić na dzień dzisiejszy, skierowane są w stronę abstrakcji i stylizacji. Wierzę, że abstrakcyjne i aluzyjne działania są mocnymi nośnikami emocji i znaczeń. Inspirują mnie tematy pochodzące z natury, biologii i antropologii. Swoje prace grupuję w cykle, wskazując na pola problemowe, jakie interesują mnie szczególnie. Jednym z nich jest analiza i synteza wielości kulturowych artefaktów. Obejmują one figuralne studia, warianty pradawnych symboli i kultowych archetypów (cykl Wątek neolityczny), niekiedy są one przesycone prymitywizmem bądź nutą erotyzmu. Ostatnie cykle prac - Foraminifera i Germination (zarodkowanie, kiełkowanie) tworzą obiekty biomorficzne. Tutaj nieograniczonych inspiracji dostarcza mi natura, jej okazałość i fenomeny. Ekspozycja tych cyklów rzeźb ma w założeniu kształtować organiczny "ogród", rodzaj nieznanej, "żywej" struktury. Szukam uproszczeń, statyczności a nawet bezruchu w rzeźbie. Wynika to z wewnętrznej potrzeby oszczędności formy. Lubię szczerą bezpośredniość form, mocne i proste kształty, zredukowane do niezbędnych elementów. Proces kreacji formy jest w moim przypadku zdecydowanie intuicyjny, jest twórczą grą polegającą na instynkcie i dobrej reakcji, w której po prostu ufasz sobie. Możliwość realizacji i wyrażania swoich dążeń znalazłam w pracy z tworzywem ceramicznym. Jego specyficzne właściwości są dla mnie radianem fizyczności i biologiczności.

Stella Zadros-Twardowska, Kraków, 2008

Łukasz Murzyn urodził się w 1982 roku w Krakowie. Od 2002 do 2007 roku studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2005 roku odbył staż w Hogeschool voor de Kunsten w Utrechcie (Holandia). Od 2007 roku doktorant macierzystej uczelni. Przygotowuje pracę na temat specyficznych cech formalnych dzieł sztuki sakralnej. Współzałożyciel i uczestnik grupy Ovo. Uprawia malarstwo, rzeźbę, tworzy wideo, performance i instalacje.

Interesują mnie możliwe związki pomiędzy nowymi mediami i sztuką sakralną. Podstawowym zagadnieniem mojej pracy jest problem spotkania idei kontemplacji ze specyfiką sztuki współczesnej. Można powiedzieć, że posługując się instalacją, wideo czy performance próbuję "otworzyć mistyczne okno"... Mam nadzieję, że jest to możliwe.

Łukasz Murzyn, Kraków, 2008