Artyści biorący udział w wystawie: Karolina Antosz, Adam Bagiński, Michał Bajsarowicz, Ewa Balawajder, Zdzisław Bazylewicz, Andrzej Bembenek, Anna Bembenek, Małgorzata Bukowicz, Bożena Cajdler-Gruszkiewicz, Stanisław Czarnecki, Tadeusz Dobosz, Lidia Domagała, Adam Falkiewicz, Jerzy Fedro, Agnieszka Filar, Aneta Grzelichowska, Wanda Juścińska, Agata Kaczuk-Jagielnik, Dorota Komar-Zmyślony, Agnieszka Kujawa-Bartosik, Halina Maszkiewicz, Grażyna Michalak-Bazylewicz, Klaudia Mostowik, Igor
Myszkiewicz, Anna Nabel-Myszkiewicz, Mirosław Patecki, Juliusz Piechocki, Roma Pilitsidis, Telemach Pilitsidis, Ireneusz Pruszyński, Krystyna Prządka, Marek Przecławski, Wacław Serdeczny, Janusz Skiba, Halina Skindzier, Andrzej Stefanowski, Katarzyna Szurkowska, Robert Tomak, Katarzyna Wesołowska- Waszkowska, Anna Wojewoda.
MY' 60 LAT OKRĘGU ZIELONOGÓRSKIEGO ZPAP
Minęło sześćdziesiąt lat od powstania Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w Zielonej Górze. Cały czas, zarówno galeria związkowa, jak i twórcy z nią związani prezentowali najciekawsze trendy w sztuce polskiej. Młodzi twórcy w trudnych czasach przejęli ster w działalności związkowej. Mimo dyskomfortu ekonomicznego i dysonansu ideowego chcą ochronić wartości wypracowane przez lata i nadać im nowy walor.
Wystawa MY' 60 lat Okręgu Zielonogórskiego ZPAP lat stanowi tego wyraz. To szczególne spotkanie artystów różnych pokoleń. Pamięć o założycielach i pierwszych członkach ZPAP jest ciągle żywa. Wielu z nich nadal aktywnie działa i prezentuje swoje prace w galerii związkowej. Każdy ma w swoich dokonaniach udział w wystawach o znaczeniu ponad lokalnym. Mimo, że konsekwentne trwanie w raz wytyczonym dukcie ustawiło ich poza obszarem dynamiki artystycznych poszukiwań, stanowią atut tej wystawy. Prowokują do przypomnienia i zainteresowania tym, co działo się w środowisku na przestrzeni minionych dziesięcioleci. Zderzenie pozornie wybrzmiałego, akademickiego tonu z bogactwem nowych trendów stanowi swoisty wykład dla młodego pokolenia twórców i szerokiego gremium odbiorców sztuki. Tym bardziej, że następuje stopniowy, wydawać by się mogło, nieśmiały powrót do malarstwa dopracowanego warsztatowo, w domyśle akademickiego.
To prezentacja dla cierpliwego odbiorcy, chłonnego bogactwa form plastycznych w tak różnorodnej dziś rzeczywistości artystycznej. Sąsiadują więc ze sobą różne światy.
Abstrakcyjne powidoki konwersują z tradycyjnym malarstwem warsztatowym. Rysunek walczy o prym z technikami cyfrowymi. Rzeźba prowadzi filozoficzny dialog z tradycją formy. Idea wystawy nie zakłada plebiscytu wartościującego, choć to nieuniknione w zderzeniu pokoleniowej różnorodności z odbiorcą. Wystawa jest dziełem polifonicznym, obrazem przemian dokonujących się w dobie wyrazistego pluralizmu estetycznego. To swoisty manifest twórczy artystów plastyków, to kolejna odsłona ich obecności i zaangażowania w budowanie krajobrazu kulturowego miasta i regionu.
dr Iwona Peryt-Gierasimczuk
60 lat ZPAP w Zielonej Górze
Obchodzimy właśnie 60-lecie działalności Związku Polskich Artystów Plastyków w Zielonej Górze. Jubileusz wyznacza data instytucjonalnego zorganizowania się lokalnych twórców, jest to zarazem liczba umowna. Praca artystów zaczęła się tu dużo wcześniej.
Powojenna historia zielonogórskiego środowiska plastycznego sięga roku 1945, kiedy to w mieście pojawili się pierwsi polscy artyści plastycy. Inicjatorami konsolidacji środowiska byli Stefan Słocki i Wiesław Müldner-Nieckowski. Pierwsze wystawy i prezentacje odbyły się już w 1946 roku. W 1948 roku powstała Grupa Zielonogórskich Artystów Plastyków. Grupa, choć nigdy do końca nie zatwierdziła swojego statutu i działalności, otrzymała od Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Zielonej Górze salę w gmachu teatru. Lokal ten był zarazem wspólną pracownią, jak i miejscem spotkań i dyskusji o sztuce, z których potem narodziła się idea "Czwartków Lubuskich". GZAP funkcjonowała do 1951 roku. Już w 1947 roku zapoczątkowano cykliczne Wystawy Artystów Plastyków Ziemi Lubuskiej odbywające się naprzemiennie w Gorzowie i Zielonej Górze. Te prezentacje otworzyły również epokę zorganizowanej działalności wystawienniczej na Środkowym Nadodrzu. W latach 1947-1951 odbyły się jeszcze cztery edycje wydarzenia.
W kolejny etap rozwoju środowisko wkroczyło po 1954 roku wraz z przybyciem kolejnej generacji Artystów, stypendystów Ministerstwa Kultury. Następujący wkrótce bezprecedensowy rozkwit twórczy i organizacyjny środowiska plastycznego Ziemi Lubuskiej to efekt z jednej strony wielkiego zaangażowania i kreatywności nowego pokolenia artystów (m.in. Mariana Szpakowskiego, Klema Felchnerowskiego, Kazimierza Rojowskiego, Ignacego Bieńka, Witolda Nowickiego, Adama Falkiewicza i innych), a z drugiej strony zmiany stosunku i polityki władz centralnych (i Ministerstwa Kultury) do ziem zachodnich. 28 maja 1954 roku powołano w Zielonej Górze Delegaturę ZPAP Okręgu Poznańskiego. Jej pierwszym prezesem został wybrany Klem Felchnerowski. W roku 1959 Zarząd Główny ZPAP nadał dotychczasowej delegaturze prawa oddziału, a w roku 1960 prawa okręgu. Okręg Zielonogórski ZPAP w pamięci członków założycieli zapisał się jako jeden z bardziej aktywnych w kraju. Artyści środowiska lubuskiego uczestniczyli we wszystkich ważniejszych awangardowych zjawiskach i procesach zachodzących w sztuce okresu powojennego. Swoją działalnością organizacyjną przyczynili się do powstania zielonogórskiej i wojewódzkiej infrastruktury funkcjonowania kultury plastycznej. W wyniku ich działalności powstało kilkanaście galerii, z których wiele działa do dziś. Okręg Zielonogórski ZPAP był inicjatorem powstania m.in. zielonogórskiego Biura Wystaw Artystycznych – miejsca dziś bardzo znaczącego wśród polskich instytucji artystycznych. Warto również wymienić galerie: Pro Arte, U Jadźki, Pod Wieżą...
Do historii sztuki polskiej wpisały się takie imprezy jak Złote Grono – ogólnopolski przegląd sztuki nowoczesnej (głównym inicjatorem wydarzenia był Marian Szpakowski). Organizowane w latach 1963-1981/83 sympozja i wystawy sztuki współczesnej gromadziły czołówkę polskich artystów, teoretyków i krytyków sztuki. III Złote Grono i jego główna wystawa pt. Przestrzeń i Wyraz (w 1967 roku) jest do dziś cytowane w pracach poświęconych historii polskiej sztuki jako wystawa prekursorska w stosunku do ówczesnych światowych tendencji artystycznych, związanych z nowym znaczeniem przestrzeni. Na podkreślenie także zasługują Plenery Łagowskie, które miały charakter warsztatów i spotkań międzynarodowych.
Również w wyniku działalności twórców zrzeszonych w Okręgu zaistniało w Zielonej Górze szkolnictwo artystyczne na poziomie średnim i wyższym. W 1975 r. powstało Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych (obecnie Zespół Szkół Plastycznych w Zielonej Górze), a w 1991 r. powołano Instytut Sztuki i Kultury Plastycznej przy zielonogórskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej (dziś Instytut Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego).
Obecnie Okręg Zielonogórski ZPAP liczy 89 twórców reprezentujących wszystkie pokolenia i dyscypliny artystyczne – od rysunku węglem po grafikę cyfrową.
Igor Myszkiewicz
