Katarzyna Wesołowska-Waszkowska
– Urodzona w Krakowie. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom w pracowni prof. Piotra C. Kowalskiego. Zajmuje się rysunkiem i malarstwem.

O znaczeniu...
[Konteksty estetyczne występowania danego stanu rzeczy mogą być różne. Stanem rzeczy jest cel osiągnięty w procesie formowania, strukturą jest/są konteksty. Od struktury zależne jest doświadczenie. Forma jest ważna dla siebie, wtedy poddaje siebie i widza doświadczeniu. Dostępność doświadczenia czyni obraz rzeczą każdej interpretacji i jedną z najbardziej zrozumiałych; istnieje bez pośredników, żeby się objawić. Powierzchnia obrazu, warstwa farb, konstrukcja podobrazia, cel, stan rzeczy zostaje adoptowany przez formę.]
Chociaż przedmiot niekiedy znika z obrazu, to przecież obraz nadal jest przedmiotem i mimo, iż zdarza się, że całe dzieło traci swoje znaczenie, staje się po prostu okazją do wzbudzenia pewnych stanów świadomości. Działając na nieokreśloność, wprowadzając w nią ograniczenie, można sprawić, że rzeczy będą poznawalne. Obraz wprowadza porządek ograniczając część nieokreśloności do formatu płótna. Wówczas poszczególne fragmenty rzeczywistości, pomijane zazwyczaj przez naszą percepcję, otrzymują nowe, własne życie, dotykając ukrytych skojarzeń i wywołując nieprzewidywalne reakcje.
Prawie wszystkie obrazy powstały w ostatnim roku – w roku 2016-2017. Jest to zatem różnorodny obraz, jeden w wielu obrazach, zamykający świat kontekstów, dostrzeganych i uchwyconych w jednym tylko momencie pracy nad nimi; część obrazów/obrazu jest szara, skromniejsza w sferze kolorystycznej, inna jest rejestracją i przetworzeniem zawsze atrakcyjnej barwy jako kontekstu przedmiotów, zjawisk, sytuacji.
Szarości mówią szeptem. Barwy, to nasycone i intensywne znaczenie, które nawołuje do dotknięcia go, poczucia, że jest cząstką, ale jakby w danej chwili – całym światem. Znaczenie, które nie potrzebuje niczego innego poza sobą, by być sobą...

kurator wystawy – dr Iwona Peryt-Gierasimczuk