Telemach Pilitsidis

(1941–2022)
Urodził się w Kivotos w Grecji. W latach 1956–1961 uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Szczecinie. W latach 1961–1967 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskując w 1967 roku dyplom w Pracowni Malarstwa profesora Jerzego Nowosielskiego.

Artysta, poeta, filozof i pedagog. Zajmował się malarstwem, rysynkiem, grafiką oraz fotografią. Zrealizował ponad 70 wystaw indywidualnych i uczestniczył w ponad 400 wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w muzeach, galeriach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. Przez wiele lat pracował jako wykładowca w uczelniach i szkołach plastycznych. Był również animatorem wielu przedsięwzięć artystycznych związanych z działalnością głogowskiego środowiska twórczego. Uczestniczył w plenerach malarskich w kraju i za granicą. Był kuratorem Głogowskiego Pleneru Malarskiego „Człowiek chroni środowisko”. Od 1977 roku należał do Związku Polskich Artystów Plastyków. Mieszkał i pracował w Głogowie.

Autor tomików wierszy: Ukrzyżowanie wegług Telemacha 1992, Powrót do Itaki, 1997, Aliki 2006, Auryga 2007, Niobe 2008, Upadek Ikara 2010, Haiku 2011, Miniatury poetyckie 2011, Nić Ariadny 2013, Natalia 2014, Gorzkie Głogi 2015, Mnemosyne 2016, Słowo z wyschniętego źródła 2017, W cieniu słowa 2018, Dwie rzeki 2020, Serafin 2021, Charyty 2021, Euterpe 2021, Kwadrat Romy 2021, Eucharis 2022 oraz powieści autobiograficznej Bezsenne oko.


Akt tworzenia

Rysuję archetyp pejzażu
jeszcze jedną reinkarnację materii
nieokreśloną w kształcie
matrycę ziemi
jeszcze jeden ląd
do którego podąża oko
w poszukiwaniu zagubionych
przedmiotów

maluję krajobraz bez twarzy
bez pór roku i czasu
z zawieszoną w próżni kulą
z rozdartym od piorunów niebem
z całym oceanem żaru
i kroplą rosy na pocieszenie
spragnionej ziemi
jestem jak rolnik
który sieje ziarno i zbiera
jak protoplasta
który swoim tchnieniem
otwiera oczy ptakom
i w usta wkłada oddech
by słowo mogło się stać
rzeczywistością

Telemach Pilitsidis


SZTUKA

Widzieć cudowne krajobrazy
tam gdzie ich nie ma
i zachwycać się pięknem
w bezinteresownej grze świateł
barw
bez szukania celu ich istnienia
w nas
budzące skojarzenia
tęczowych mostów i niebieskiej
harmonii

Telemach Pilitsidis
Gorzkie Głogi 2015

---

Wystawa jest elementem cyklu „Artyści w przestrzeni miasta” realizowanego przy wsparciu finansowym Miasta Zielona Góra.