Małgorzata Maćkowiak
Malarka z Głogowa. Pierwszych lekcji rysunku i kompozycji udzielał jej ojciec, architekt Zenon Maćkowiak. W wieku 15 lat rozpoczyna studia malarstwa i rysunku w pracowni związanego z Głogowem greckiego artysty i filozofa Telemacha Pilitsidisa. W 1983 roku kontynuuje studia na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na wydziale Architekturze Wnętrz. W 2011 uzyskuje tytuł doktora sztuk pięknych na wydziale Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.
M. Maćkowiak wystawiała swoje prace na wielu wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i za granicą. Jest laureatką wielu nagród, wśród nich nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej w 2010.
Kosmos – słońce ziemia księżyc.
Zmierzch, patrzę na niebo, na niknące za horyzontem słońce, ostatni rozbłysk czerwieni, łagodnie znikająca jasność nieba i nadchodzącą ciemność. Pojawiają się migotliwe światła dalekich gwiazd. Dzień mija bezpowrotnie. Wiem, że to Ziemia odwraca się od Słońca, a ja wraz z nią. Ale poczucie tego, że to Słońce nas opuszcza pozostaje. Wschodzi księżyc, Luna opiekunka ciemności. Noc bierze świat w swoje objęcia. Ciemność nieba, na którym błyszczą gwiazdy, otwiera przede mną przestrzeń kosmosu i nigdy nie czuję się jego (kosmosu), cząstką bardziej, niż nocą.
Codzienna cykliczność tych zdarzeń przywołuje we mnie dawne wyobrażenia Kosmosu i firmamentu nieba – koncentrycznie ułożone koła z hierarchią niebiańskich sfer.
Jestem zafascynowana tymi historycznymi ilustracjami. Ich rysunkową strukturą, geometryczną konstrukcją i organizacją przestrzeni w porządku określonym bardziej intuicją i wiarą twórców niż naukową wiedzą. Z dzisiejszej perspektywy, wydają się być archaiczne i nieco naiwne, ale ich piękno mnie pociąga. Staje się dla mnie źródłem inspiracji – cykl Genesis również z takiego zachwytu wyrasta.
Cykl Kosmos jest więc rozwinięciem i kontynuacją tego zainteresowania. Wykreślam koliste, rytmiczne struktury, tworzę wariacje na temat kosmosu i ukrytych w nim sił. Z głową w chmurach i nogami na ziemi, buduję swoją kosmiczną przestrzeń. Szukam równowagi pomiędzy tym co ziemskie i kosmiczne. Używam uniwersalnych symboli, staję się ich pośredniczką, zamieniam światło w kolor, podążam za „muzyką sfer niebieskich” i konstruuję mapy nieba.
Małgorzata Maćkowiak
Wystawa jest elementem cyklu „Artyści w przestrzeni miasta” realizowanego przy wsparciu finansowym Miasta Zielona Góra.
